Symbolum Index De origine et usu | De natura symboli | Nexus interni Notae | Bibliographia | Tabula navigationis

ConceptaSymboli


Symbolum (discretiva)Graecopercipibiliscolorfiguragestuslitteranotapicturasonusabstractamnotionemconsiliumpericulumidentitatemsemioticaeverbosignificatio compositionalisPlatonisCaesaremCiceronemIustinoPompeium TrogumPlinioCarolus Sanders PeircesimilitudineVocabulalinguae naturalisvoxscripturagestusconceptualisSaussureanumantea





Vide etiam paginam discretivam: Symbolum (discretiva)



Symbolum[1] (a Graeco σὑμβολον 'tessera; signum; pactum'), vel symbolus,[2] signum est, ex quo quid cognoscitur atque aliam rem repraesentare intellegitur. Symbolum res materialis sensu percipibilis est (sicut color figura gestus littera nota pictura sonus vel sim.), quae aliquam rem abstractam (sicut notionem consilium periculum identitatem) indicat.




IMAGO 1: Fere ubique octogono rubro subsistendi signum datur.


Studium symbolorum pars semioticae vel semiologiae est.




Index





  • 1 De origine et usu


  • 2 De natura symboli


  • 3 Nexus interni


  • 4 Notae


  • 5 Bibliographia




De origine et usu |


Σὑμβολον ductum est a verbo συμβάλλειν, cuius significatio compositionalis 'in unum iacere' est. Res in unum conferri possunt vel conveniendi causa, unde συμβολή 'congressus, commissura', vel comparandi causa, unde σὑμβολον 'res comparabilis', et quidem dimidiatae aut fractae rei pars, quae, si cum altera parte comparatur, rem integram ostendit. Quod fragmentum rem, ex qua fractum est, indicat. Itaque symbolum tamquam tessera est, ex qua quid cognosci potest.


Famosissimum est illud Platonis[3]: unumquemque σύμβολον (symbolum) hominis esse alterum sui dimidium semper quaerentem.


Vocabulum de quo hic agitur in duorum generum figuris consistit, nam apud antiquissimos scriptores masculine dicebatur, apud posteriores autem in neutri generis figuras cadebat. Apud Caesarem, Ciceronem, ceterosque scriptores aureae Latinitatis non invenitur, exceptis quidem Iustino,[4] qui Pompeium Trogum referre videtur, et Plinio,[5] cuius ex textu, utrum de masculino genere an neutro agatur, non patefit.



De natura symboli |




IMAGO 2: Signum Saussureanum


Symbolum non quodlibet signum est. Carolus Sanders Peirce rationem significativam symboli ceterorumque signorum quam optime explicuit, cum inter iconem et indicem et symbolum discrimen fecit. Symbolum, contra iconem, nulla similitudine ad rem quam significat refertur; contra indicem autem symbolum ex re quam indicat nulla ratiocinatione intellegi potest, sed separatim discendum memoriaque tenendum est.


Vocabula linguae naturalis praecipue symbola sunt. Itaque cum de signis linguisticis loquimur, maxime de symbolis agimus. Constat enim signo linguistico binas esse facies, quarum una, significans quod dicitur, materialis est (sicut vox articulata, scriptura, gestus), et altera (significatum quod dicitur) conceptualis est. Exemplo est signum Saussureanum in IMAGINE 2 descriptum, in quo significans vel imago acustica ad significatum vel notionem 'tree' refertur. Quae symbolizatio arbitraria est, quia ratio significativa significantis et significati in sola conventione posita est. Quo fit, ut etiam pacticia et mutabilis sit, nam notio 'tree' treow antea fuit.


Nexus interni


  • Insigne

  • Imago

  • Logotypus

  • Symbolismus (artes)

  • Symbolismus religiosus

  • Symboli pacis

  • Vexillum


Notae |



  1. ↑ Serv In Aen. 4.332; 7.637.


  2. ↑ Plaut. Bacch. 263; Pseud. 57; Iustin. 2.12.


  3. ↑ Convivium 191d.


  4. ↑ Hist. 2.12 "symbolos proponi et saxis proscribi curat."


  5. ↑ Nat. 33.11 "ungulum vocabant, postea et Graeci et nostri symbolum"



Bibliographia |


  • Bruce-Mitford, Miranda (2004) The Illustrated Book of Signs & Symbols. Barnes & Noble Books.

  • Chafe, Wallace L. (1967) Language as Symbolization. Languagw 63: 57-91.








-

Popular posts from this blog

Dapidodigma demeter Subspecies | Notae | Tabula navigationisDapidodigmaAfrotropical Butterflies: Lycaenidae - Subtribe IolainaAmplifica

Image
CheritriniSpecies insectorum ex rebus mythologicis appellataeTaxa ClenchTaxa 1961 papiliofamiliaeLycaenidarumLitore EburneoGanaBeninoNigeriaCameroniaRepublica CongensiSudaniaAngoliaRepublica Democratica CongensiZambiaUgandaendemicusHabitatiosilvisLarvaespeciebusformicis Dapidodigma demeter Taxinomia Regnum: Animalia Phylum: Arthropoda Classis: Insecta Ordo: Lepidoptera Familia: Lycaenidae Genus: Dapidodigma Species: D. demeter Binomen Dapidodigma demeter Clench, 1961 [1] Dapidodigma demeter est papilio familiae Lycaenidarum, in Litore Eburneo, Gana, Benino, Nigeria, Cameronia, Republica Congensi, Sudania, Angolia, Republica Democratica Congensi, Zambia, et Uganda endemicus. [2] Habitatio in silvis consistit. Larvae speciebus Albiziae et Homalii vescuntur. Larvae et pupae a formicis curantur. Subspecies | Dapidodigma demeter demeter (Litus Eburneum, Gana, Beninum, Nigeria, Cameronia, Congo) Dapidodigma demeter nuptus Clench, 1961 (Angolia, Zambia, Uganda, Respublica Democratica
Read more

Constantinus Vanšenkin Nexus externi | Tabula navigationisБольшая российская энциклопедияAmplifica

Image
ViriNati 1925Mortui 2012Auctores RussiciIncolae MoscuaeIncolae Unionis SovieticaeParticipes secundi belli mundaniPoetae RussiaeScriptores Russiae Russicetr.17 Decembris1925Moscuae15 Decembris2012SovieticusRussicusЯ люблю тебя, жизнь Constantinus Vanšenkin Res apud Vicidata repertae: Nativitas : 17 Decembris 1925 ; Moscua Obitus : 15 Decembris 2012 ; Moscua Patria : Unio Sovietica , Russia Officium Munus : Poëta , Scriptor , Auctor textus musici , Auctor carminum Consociatio Factio : Factio Communistica Unionis Sovieticae Memoria Laurae : USSR State Prize , Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945" , Order of the Badge of Honour , Order of the Patriotic War 2nd class , Order "For Merit to the Fatherland" IV class , Order of the Red Banner of Labour , Order of Friendship of Peoples , Medal "For the Capture of Vienna" , Medal "For Strengthening of Brotherhood in Arms" Sepultura : Vagankovo Cemetery Constantinus Iac
Read more

Gaius Norbanus Flaccus (consul 38 a.C.n.) Index De gente | De cursu honorum | Notae | Fontes | Si vis plura legere | Tabula navigationisHic legere potes

Image
ViriNati saeculo 1 a.C.n.Mortui saeculo 1 a.C.n.ConsulesProconsules Asiae senator RomanusconsulatumtriumphavitOctaviani Caesarisconsulis anni 83 a.C.n.Marianarum partiumSyllaproscriptusRhodotriumvir monetalisdenariosNorbaPraetor43 a.C.n.triumvirorum42 a.C.n.Lucio Decidio SaxalegionesMacedoniamThraciamSexto PompeioStaio MurcoGnaeo DomitioVia EgnatiaPhilipposAmphipolimtriumvirisproconsul36 a.C.n.triumphum31 a.C.n.proconsul Asiae Gaius Norbanus Flaccus , natus mortuusque primo saeculo a.C.n., fuit senator Romanus qui consulatum anno 38 a.C.n. gessit, anno 34 a.C.n. triumphavit. Bello civili fautor Octaviani Caesaris fuit. Index 1 De gente 2 De cursu honorum 3 Notae 4 Fontes 5 Si vis plura legere De gente | Gaius Norbanus nepos consulis anni 83 a.C.n. vulgo habetur qui homo novus et Marianarum partium dux a Sylla victus et proscriptus tandem se in insula Rhodo ipse necavit. Tunc pater eius triumvir monetalis fuisse videtur qui denarios [1] quosdam circa eundem annum 83 a.C.n. cude
Read more