Maiestas (ius constitutionale) Ambitus semanticus | Limitatio apud ius gentium | Notae | Tabula navigationisAmplificatextus Francogallicusversio LatinaDer Souveränetätsbegriff von Bodin bis zu Friedrich dem Grossen (1897)
AutonomiaCivilitasIurisprudentiaIus internationale
iuridicopersonaeliberelegitimequecivilitateunicasaeculo decimo sextoIoannes Bodinuslingua FrancogallicavocemLatinoLatinosuperioritasSacri Romani Imperiisecundum bellum mundanumGermaniaItaliaiuris internationalisorganisationisconstitutionispacem
- Anarchia
Democratia- Democratia socialis
- Foederatio
- Dictatura
Monarchia/Regnum- Monarchia constitutionalis
- Monarchia hereditaria
Res publica- Respublica parlamentaria
- Respublica praesidentialis
- Oligarchia
Dux civitatis- Praeses
- Imperator
- Sultanus
- Rex
- Tzar
Dux rectionis- Primus minister
- Praeses consilii ministrorum
- Caesar (titulus)
- Dictator
- Amiralis
- Princeps
- Senator
- Sachus
- Tyrannis
- Bassa
- Beigus
- Calipha
- Chanis
- Comes
- Consul
- Lictor
- Nomarcha
- Pharao
- Sachus
- Thainus
- Tribunus plebis
- Vaivoda
- Vezirus
- Anarchismus
- Capitalismus
- Conservatismus
- Cosmopolitanismus
- Fascismus
- Imperialismus
- Liberalismus
- Nationalismus
Socialismus- Democratia socialis
- Socialismus saeculi 21
- Communismus
- Ideologia viridis
- Statismus
Potestas legifera- Parlamentum
- Senatus
- Potestas exsecutiva
- Potestas iudicialis
Index- per civitates digestae
- per ideologias digestae
Suffragium- Suffragium universale
Civitas sui iuris · Rectio · Maiestas · Titulus
Maiestas sensu iuridico est facultas personae naturalis vel iuridicae de se solus libere legitimeque decernendi. In civilitate, maiestas supremam et auctoritatem politicam sui potentis significat, quae sit unica potestatis rei publicae origo. Notionem saeculo decimo sexto Ioannes Bodinus primo lingua Francogallica (souveraineté) formavit, qui ipse vocem souveraineté postea verbo Latino maiestatis interpretatus est.[1]
Ambitus semanticus |
Vox souveraineté a verbo Latino superanus sive superanitas orta est. Interpretatio Latina 'maiestas' a plurimis Bodini successoribus recepta est, ab aliis "summa potestas", "summum imperium", "plenitudo potestatis", "suprematus" et "supremitas", a paucis "potestas eminens" et "imperium politicum" adhibita sunt, "superioritas" autem auctoritatem principum Sacri Romani Imperii super suorum terras valet.[2]
Limitatio apud ius gentium |
Post secundum bellum mundanum, civitates, sicut Germania et Italia qui praeoritatem iuris internationalis et organisationis internationalis maiestate civitatis constitutionis admisst, ad pacem mundi protegendum.[3]
.mw-parser-output .stipulapadding:3px;background:#F7F8FF;border:1px solid grey;margin:auto.mw-parser-output .stipula td.cell1background:transparent;color:white
Haec pagina est stipula. Amplifica, si potes! |
Notae |
↑ Ioannes Bodin, De Republica Libri Sex, cap. de iure maiestatis textus Francogallicus et versio Latina.
↑ Der Souveränetätsbegriff von Bodin bis zu Friedrich dem Grossen (1897)
↑ Lex Fundamentalis Germaniae, Articulus 24 et Constitutio Italiae, Articlus 11