Gulielmus Heinse Index Vita | Gravitudo | Nexus interni Fontes | Nexus externi | Tabula navigationishic in interreti.Opera interretialiter legibilia

ViriNati 1749Mortui 1803Scriptores GermaniaeThuringia


LangewiesenCirculi Ilmensis15 Februarii1749Asciburgi22 Iunii1803scriptorGermanicusSchleusingenIenaeErfordiamChristophori Martini WielandLudovico GleimQuedlinburgiHalberstadiiIoannes Georgius JacobiDusseldorpiumItaliaeVenetiisRomaeFriderici MüllerMoguntiniBasileaeCarolus Theodorus de DalbergLudovici AriostiscaccisIoannis Ioachim WinckelmannDomus Heinse, museum in Langewiesenhic in interreti.Opera interretialiter legibilia






Poeta anno 1779.


Ioannes Iacobus Gulielmus Heinse (natus in Langewiesen Circuli Ilmensis die 15 Februarii 1749; mortuus Asciburgi die 22 Iunii 1803) fuit scriptor Germanicus.




Index





  • 1 Vita


  • 2 Gravitudo


  • 3 Nexus interni


  • 4 Fontes


  • 5 Nexus externi




Vita |


Filius praedicatoris gymnasium in Schleusingen frequentavit et Ienae universitatem, ubi inopia magna iurisprudentiae studebat. Praeterea sese dedicavit litteris anticis modernisque. Postea Erfordiam petivit, ubi consuetudinem Christophori Martini Wieland habuit. Qui homo ingenium Heinse valde movit. Heinse libello praetitulato Sinngedichte Ludovico Gleim sese commendans eius hospes factus est. Ab Erfordia anno 1771 centurio quidam vanus nomine von Liebenstein domnum Gleim in itinera abduxit. Auctoritas istius plani in domnum Gleim uberrima sed non bona fuit. Centurione relicto Gleim parvum tempus domi vixit, priusquam anno 1772 magister privatus Quedlinburgi creatus est. Inde ab anno 1773 apud Gleim Halberstadii vixit nomen familiare Rost portans. Anno 1774 Ioannes Georgius Jacobi cooperantem in periodicis quibusdam conficiendis, quibus titulus "Iris", Dusseldorpium, quaesivit et Gulielmum Heinse vocavit. Cum pinacothecam notam in urbe visitaret, amor artium in intimo quiescens expergefactus est. Desiderio Italiae visendae inflammatus anno 1780 isto profectus est, sumptibus domnorum Jacobi et Gleim. Menses octo Venetiis mansit, postea plerumque Romae. Ibi amicitiam pictoris Friderici Müller contraxit. Anno 1783 exeunte Dusseldorpium revenit opus magnum praetitulatum Ardinghello scribendi causa. Mense Octobri 1786 lectoris principis electoris Moguntini munere fungi coepit. Ibi usque annum 1792 circulos hominum clarorum (J. v. Müller, G. Forster, Sömmering, Huber) iniit. Post unum annum Dusseldorpii peractum anno 1793 Moguntiacum revenit, unde pace Basileae contracta una cum principe electore Aschaffenburgum iit. Etiam eius successor Carolus Theodorus de Dalberg (ab anno 1802) servitia bibliothecaria domni Heinse magni aestimavit.



Gravitudo |


Cursus poeticus coeptus est editione operis Sinngedichte (Halberstadt 1771). Sequebantur conversiones operum lubricorum: Begebenheiten des Enkolp, aus dem Satyrikon des Petron übersetzt (Schwabach 1773), Die Kirschen secundum opus Dorat (Berlin 1773), Laidion oder die Eleusinischen Geheimnisse (Lemgo 1774). Romae in prosam convertit Das befreite Jerusalem (Mannh. 1781) et Ludovici Ariosti Orlando (Hannover 1782). Postea apparuerunt fabulae Milesiae eius maximae: Ardinghello oder die glückseligen Inseln (Lemgo 1787), ubi opinionem de arte et pictura deposuit et Hildegard von Hohenthal (1795–96) cum tractationibus de musicae aesthetica. In opere Anastasia und das Schachspiel (Frankfurt 1803) epistulariter ideas de strategia in campo pugnarum et in scaccis adhibenda descripsit. Opus Fiormona oder Briefe aus Italie (Kreuznach 1803), quod domni Heinse esse nonnulli dixerant ab alia persona pactum est.


Compositio artistica in mythistoriis nec completa nec rotunda est, potius gloriosa et nimis ardens. Cogitationes de rebus aestheticis persaepe capitula multa farciunt. Satis tenerae sunt, quamquam saepe de rebus voluptariis mollibusque agitur. Argumenta fabularum Milesiarum claritate egent, personae superficialiter tractantur, feminas in partes carnales reduci contingit. Idealismus Ioannis Ioachim Winckelmann classicus superatur in positionibus aestheticis. Condiciones et temporis et spatii a Herder praescriptae respiciuntur.


Nexus interni


Domus Heinse, museum in Langewiesen



Fontes |


Meyers Großes Konversations-Lexikon, vol 9. Lipsiae 1907, p. 112-113, quae omnia legi possunt hic in interreti.



Nexus externi |






Commons-logo.svg
Vicimedia Communia plura habent quae ad Gulielmum Heinse spectant.




Incubator-logo.svg		Lege Γουλιέλμος Χάϊνσε ("Gulielmus Heinse") apud Vicipaediam lingua Graeca antiqua scriptam

Opera interretialiter legibilia







-

Popular posts from this blog

Dapidodigma demeter Subspecies | Notae | Tabula navigationisDapidodigmaAfrotropical Butterflies: Lycaenidae - Subtribe IolainaAmplifica

Image
CheritriniSpecies insectorum ex rebus mythologicis appellataeTaxa ClenchTaxa 1961 papiliofamiliaeLycaenidarumLitore EburneoGanaBeninoNigeriaCameroniaRepublica CongensiSudaniaAngoliaRepublica Democratica CongensiZambiaUgandaendemicusHabitatiosilvisLarvaespeciebusformicis Dapidodigma demeter Taxinomia Regnum: Animalia Phylum: Arthropoda Classis: Insecta Ordo: Lepidoptera Familia: Lycaenidae Genus: Dapidodigma Species: D. demeter Binomen Dapidodigma demeter Clench, 1961 [1] Dapidodigma demeter est papilio familiae Lycaenidarum, in Litore Eburneo, Gana, Benino, Nigeria, Cameronia, Republica Congensi, Sudania, Angolia, Republica Democratica Congensi, Zambia, et Uganda endemicus. [2] Habitatio in silvis consistit. Larvae speciebus Albiziae et Homalii vescuntur. Larvae et pupae a formicis curantur. Subspecies | Dapidodigma demeter demeter (Litus Eburneum, Gana, Beninum, Nigeria, Cameronia, Congo) Dapidodigma demeter nuptus Clench, 1961 (Angolia, Zambia, Uganda, Respublica Democratica...
Read more

Constantinus Vanšenkin Nexus externi | Tabula navigationisБольшая российская энциклопедияAmplifica

Image
ViriNati 1925Mortui 2012Auctores RussiciIncolae MoscuaeIncolae Unionis SovieticaeParticipes secundi belli mundaniPoetae RussiaeScriptores Russiae Russicetr.17 Decembris1925Moscuae15 Decembris2012SovieticusRussicusЯ люблю тебя, жизнь Constantinus Vanšenkin Res apud Vicidata repertae: Nativitas : 17 Decembris 1925 ; Moscua Obitus : 15 Decembris 2012 ; Moscua Patria : Unio Sovietica , Russia Officium Munus : Poëta , Scriptor , Auctor textus musici , Auctor carminum Consociatio Factio : Factio Communistica Unionis Sovieticae Memoria Laurae : USSR State Prize , Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945" , Order of the Badge of Honour , Order of the Patriotic War 2nd class , Order "For Merit to the Fatherland" IV class , Order of the Red Banner of Labour , Order of Friendship of Peoples , Medal "For the Capture of Vienna" , Medal "For Strengthening o...
Read more

Gaius Norbanus Flaccus (consul 38 a.C.n.) Index De gente | De cursu honorum | Notae | Fontes | Si vis plura legere | Tabula navigationisHic legere potes

Image
ViriNati saeculo 1 a.C.n.Mortui saeculo 1 a.C.n.ConsulesProconsules Asiae senator RomanusconsulatumtriumphavitOctaviani Caesarisconsulis anni 83 a.C.n.Marianarum partiumSyllaproscriptusRhodotriumvir monetalisdenariosNorbaPraetor43 a.C.n.triumvirorum42 a.C.n.Lucio Decidio SaxalegionesMacedoniamThraciamSexto PompeioStaio MurcoGnaeo DomitioVia EgnatiaPhilipposAmphipolimtriumvirisproconsul36 a.C.n.triumphum31 a.C.n.proconsul Asiae Gaius Norbanus Flaccus , natus mortuusque primo saeculo a.C.n., fuit senator Romanus qui consulatum anno 38 a.C.n. gessit, anno 34 a.C.n. triumphavit. Bello civili fautor Octaviani Caesaris fuit. Index 1 De gente 2 De cursu honorum 3 Notae 4 Fontes 5 Si vis plura legere De gente | Gaius Norbanus nepos consulis anni 83 a.C.n. vulgo habetur qui homo novus et Marianarum partium dux a Sylla victus et proscriptus tandem se in insula Rhodo ipse necavit. Tunc pater eius triumvir monetalis fuisse videtur qui denarios [1] quosdam circa eundem annum 83 a.C.n. cude...
Read more