Sassafras albidum Index Descriptio | Usus | Pinacotheca | Notae | Nexus externi | Tabula navigationisSassafras albidumSassafras albidum (pdf file)Sassafras albidumSassafras albidum"Sassafras albidum""The biggest sassafras"Sassafras albidumAmplifica

Herbae condimentariaeSpecies ligna ferentesPlantae medicinalesPlantae ornamentalesSassafrasTaxa NeesArbores Americae Septentrionalis


AnglicespeciesgenerisAmerica SeptentrionaliendemicaCenomannicaOntarionequeIovamFloridamTexiamqueHabitatsilvisdeciduismaris aequoreVisconsiniaarborPlantaarbordeciduatruncoramisCortexAnglicesympodialismucilaginoFoliaviridiapetioloellipticaAutumnoflavarubroFloresracemisvereflavitepalisPollinatioinsectisFructusdrupasemenaromaticaeRadicesarbor ornamentalisfoliisodoreEuropaMaterianavibusboumsupellecteFoliumFoliumFoliumFloresCortexFructusFoliaautumno



















Sassafras


Sassafras albidum in Wanaque Novae Caesareae crescit

Taxinomia

Regnum:

Plantae
(inordinata):

Angiospermae
(inordinata):

Magnoliidae

Ordo:

Laurales

Familia:

Lauraceae

Genus:

Sassafras

Species:

S. albidum

Binomen

Sassafras albidum
(Nutt.) Nees

Distributio

Synonyma

Sassafras variifolium


Sassafras albidum (Anglice: sassafras, white sassafras, red sassafras, silky sassafras) est species generis Sassafras, in America Septentrionali endemica, a Cenomannica meridiana Ontarioneque meridiano occidentem versus ad Iovam, et meridiem versus ad Floridam mediam Texiamque orientalem. Habitat in silvis orientalibus deciduis, altitudinibus a maris aequore ad 1500 m.[1][2][3] Ea in Visconsinia meridiana olim habitabat, sed ut arbor endemica ibi exstirpata est.[4]




Index





  • 1 Descriptio


  • 2 Usus

    • 2.1 Cultus


    • 2.2 Materia



  • 3 Pinacotheca


  • 4 Notae


  • 5 Nexus externi




Descriptio |


Planta est media arbor decidua, quae ad 15–20 m alta crescit,[5][6][7]trunco ad 60 cm lato, et corona multis ramis tenuibus. Cortex trunci est crassus, atrofuscus, profunde exaratus. Ramificatio? (Anglice: branching) est sympodialis. Surculi primo sunt clari flavovirides, cortice mucilagino. Folia sunt alternata, viridia ad flavo-virentia, ovata aut obovata, 10–16 cm longa et 5–10 cm lata, petiolo brevi, gracili, leviter sulcato. Foliis sunt tres formae diversae, quarum omnes in eodem ramo gigni possunt: folia trilobata, folia elliptica non lobata, et folia bilobata. (Raro sunt plus quam tres lobi.) Autumno, fiunt flava, rubro suffusa. Flores sunt in racemis laxis, pendulosis, parvi-floriferis ad 5 cm longis primo vere, antequam appareant folia; ei sunt flavi ad flavoviridem, tepalis quinque vel sex. Pollinatio est ab insectis effecta. Fructus est drupa corvina 1 cm longa, unum semen continens. Omnes plantae partes sunt aromaticae et conditae. Radices, crassae et carnosae, surculos saepe gignunt qui novae fieri possunt arbores.[1][2][3][8]



Usus |





Sassafras albidum in Horto Oberthür (Francice: Parc Oberthür) Redonibus crescit.



Cultus |


Sassafras albidum saepe ut arbor ornamentalis colitur, praecipue pro foliis inusitatibus et odore aromatico. Praeter suam regionem indigenam, ea nonnumquam in Europa et alibi colitur.[2]



Materia |


Materia est obscura fusca, dura, et firma cum solo congreditur; olim adhibita est pro palis et tignis transversis, parvis navibus, et iugis boum. Iam adhibentur materia pro supellecte facta.[9]



Pinacotheca |





  • Folium non lobatum







  • Folium bilobatum







  • Folium trilobatum







  • Planta iuvenis tribus foliorum varietatibus







  • Flores







  • Cortex







  • "Fructus"







  • Folia autumno







  • Plantula





Notae |



  1. ↑ 1.01.1 Flora of North America: Sassafras albidum


  2. ↑ 2.02.12.2 U.S. Forest Service: Sassafras albidum (pdf file)


  3. ↑ 3.03.1 Hope College, Michigan: Sassafras albidum


  4. ↑ U.S. Forest Service Silvics Manual: Sassafras albidum


  5. ↑ Nonnulli fontes dicunt 30 ad 35 m esse altitudinem maximam, sed anno 1982, maxima in Civitatibus Foederatis est solum 23 m alta.


  6. ↑ "Sassafras albidum". Kentucky Cooperative Extension Service 


  7. ↑ Whit Bronaugh (May-June, 1994). "The biggest sassafras" 


  8. ↑ Keeler, H. L. (1900). Our Native Trees and How to Identify Them. Charles Scriber's Sons, New York.


  9. ↑ Missouriplants: Sassafras albidum



Nexus externi |






Commons-logo.svg
Vicimedia Communia plura habent quae ad Sassafras albidum spectant.




Wikispecies-logo.svg		Vide Sassafras albidum apud Vicispecies.

.mw-parser-output .stipulapadding:3px;background:#F7F8FF;border:1px solid grey;margin:auto.mw-parser-output .stipula td.cell1background:transparent;color:white



stipula
Haec stipula ad biologiam spectat. Amplifica, si potes!

-

Popular posts from this blog

Dapidodigma demeter Subspecies | Notae | Tabula navigationisDapidodigmaAfrotropical Butterflies: Lycaenidae - Subtribe IolainaAmplifica

Image
CheritriniSpecies insectorum ex rebus mythologicis appellataeTaxa ClenchTaxa 1961 papiliofamiliaeLycaenidarumLitore EburneoGanaBeninoNigeriaCameroniaRepublica CongensiSudaniaAngoliaRepublica Democratica CongensiZambiaUgandaendemicusHabitatiosilvisLarvaespeciebusformicis Dapidodigma demeter Taxinomia Regnum: Animalia Phylum: Arthropoda Classis: Insecta Ordo: Lepidoptera Familia: Lycaenidae Genus: Dapidodigma Species: D. demeter Binomen Dapidodigma demeter Clench, 1961 [1] Dapidodigma demeter est papilio familiae Lycaenidarum, in Litore Eburneo, Gana, Benino, Nigeria, Cameronia, Republica Congensi, Sudania, Angolia, Republica Democratica Congensi, Zambia, et Uganda endemicus. [2] Habitatio in silvis consistit. Larvae speciebus Albiziae et Homalii vescuntur. Larvae et pupae a formicis curantur. Subspecies | Dapidodigma demeter demeter (Litus Eburneum, Gana, Beninum, Nigeria, Cameronia, Congo) Dapidodigma demeter nuptus Clench, 1961 (Angolia, Zambia, Uganda, Respublica Democratica
Read more

Constantinus Vanšenkin Nexus externi | Tabula navigationisБольшая российская энциклопедияAmplifica

Image
ViriNati 1925Mortui 2012Auctores RussiciIncolae MoscuaeIncolae Unionis SovieticaeParticipes secundi belli mundaniPoetae RussiaeScriptores Russiae Russicetr.17 Decembris1925Moscuae15 Decembris2012SovieticusRussicusЯ люблю тебя, жизнь Constantinus Vanšenkin Res apud Vicidata repertae: Nativitas : 17 Decembris 1925 ; Moscua Obitus : 15 Decembris 2012 ; Moscua Patria : Unio Sovietica , Russia Officium Munus : Poëta , Scriptor , Auctor textus musici , Auctor carminum Consociatio Factio : Factio Communistica Unionis Sovieticae Memoria Laurae : USSR State Prize , Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945" , Order of the Badge of Honour , Order of the Patriotic War 2nd class , Order "For Merit to the Fatherland" IV class , Order of the Red Banner of Labour , Order of Friendship of Peoples , Medal "For the Capture of Vienna" , Medal "For Strengthening of Brotherhood in Arms" Sepultura : Vagankovo Cemetery Constantinus Iac
Read more

Gaius Norbanus Flaccus (consul 38 a.C.n.) Index De gente | De cursu honorum | Notae | Fontes | Si vis plura legere | Tabula navigationisHic legere potes

Image
ViriNati saeculo 1 a.C.n.Mortui saeculo 1 a.C.n.ConsulesProconsules Asiae senator RomanusconsulatumtriumphavitOctaviani Caesarisconsulis anni 83 a.C.n.Marianarum partiumSyllaproscriptusRhodotriumvir monetalisdenariosNorbaPraetor43 a.C.n.triumvirorum42 a.C.n.Lucio Decidio SaxalegionesMacedoniamThraciamSexto PompeioStaio MurcoGnaeo DomitioVia EgnatiaPhilipposAmphipolimtriumvirisproconsul36 a.C.n.triumphum31 a.C.n.proconsul Asiae Gaius Norbanus Flaccus , natus mortuusque primo saeculo a.C.n., fuit senator Romanus qui consulatum anno 38 a.C.n. gessit, anno 34 a.C.n. triumphavit. Bello civili fautor Octaviani Caesaris fuit. Index 1 De gente 2 De cursu honorum 3 Notae 4 Fontes 5 Si vis plura legere De gente | Gaius Norbanus nepos consulis anni 83 a.C.n. vulgo habetur qui homo novus et Marianarum partium dux a Sylla victus et proscriptus tandem se in insula Rhodo ipse necavit. Tunc pater eius triumvir monetalis fuisse videtur qui denarios [1] quosdam circa eundem annum 83 a.C.n. cude
Read more