Vindonius Anatolius Index Index fragmentorum nominatim servatorum | Notae | Nexus externi | Bibliographia | Tabula navigationisR. Rodgers, "Kêpopoiïa: Garden-Making and Garden Culture in the Greek Geoponica," in Byzantine Garden Culture, ed. A. Littlewood et al. (Washington, 2002), 159-175.De Geoponicis disputatio Johannis N. Lupia anglicecitatiocitatio

Praefecti PraetorioScriptores de re rusticaScriptores Imperii RomaniAuctores Graeci antiquiNati saeculo 3 aut 4Mortui 363


GraecusIllyriciAmmiano Marcellinomagister officiorumexpeditione contra Persas26 Iunii363IulianumSextus Iulius AfricanusDemocritusApuleiusQuintiliiTarentinusFlorentinusPamphilusHippocratesApsyrtusDidymusSotionVarroPaxamus




Vindonius Anatolius Berytius (sive Vindanius, Vindanionius) est scriptor Graecus saec. 4 p. C. n. Conscripsit Synagoge consuetudinum rei rusticae (Graece: Συναγωγὴ γεωργικῶν ἐπιτηδευμάτων). Fortasse idem est atque praetor provinciae Illyrici ab Ammiano Marcellino laudatus, qui magister officiorum in expeditione contra Persas meruit et die 26 Iunii 363 iuxta imperatorem Iulianum in proelio interfectus est.


Operis Vindonii Anatolii nunc deperditi nonnulla indicia habemus:


  • Fons principalis erat operis saec. 6 Cassiani Bassi cui titulus erat Eclogae de re rustica, item deperditi, ex quo multa exstant in Geoponicis imperatori Constantino VII Porphyrogenito dicatis.

  • Fons erat operis Hippiatrica intitulati.[1]


  • Photius patriarcha in Bibliotheca sua (codice 163) opus Vindonii Anatolii breviter describit.

  • Translatio in lingua Syriaca facta est saec. 6 vel 7 (Ywannys, Akruta); de ea translationes Arabica necnon Armeniaca facta sunt saeculis 9 et 10.

  • Una pagina exstat in libro manu scripto Bibliothecae Nationalis Francicae B.N.Gr. 2313 f. 49v.[2]

Fontes ex quibus hausit Vindonius Anatolius sunt Sextus Iulius Africanus, pseudo-Democritus, pseudo-Apuleius, Quintilii, Tarentinus, Florentinus, Pamphilus et fortasse alii.[3] In fragmentis Anatolii de bubus citantur Hippocrates, Apsyrtus, Didymus, Tarentinus, Democritus, Quintilii, Africanus, Sotion, Varro, Paxamus, Florentinus.




Index





  • 1 Index fragmentorum nominatim servatorum


  • 2 Notae


  • 3 Nexus externi


  • 4 Bibliographia




Index fragmentorum nominatim servatorum |



  • Fragmenta Anatolii in corpore Hippiatricorum servata


  • Geoponica 2.9: de optima terra "Berytii"


  • Geoponica 2.10: de determinatione terrae "Anatolii"


  • Geoponica 2.16: de semina eligenda "Vindanionii"


  • Geoponica 4.11 "Berytii"


  • Geoponica 5.10 "Anatolii"


  • Geoponica 5.11 "Berytii"


  • Geoponica 5.18 "Anatolii"


  • Geoponica 5.33 "Berytii"


  • Geoponica 5.34 "Vindanionii"


  • Geoponica 6.3-4 "Anatolii"


  • Geoponica 6.13 "Anatolii"


  • Geoponica 7.28 "Anatolii"


  • Geoponica 7.33 "Berytii"


  • Geoponica 7.36 "Vindanionii"


  • Geoponica 8.24 "Berytii"


  • Geoponica 10.8 "Anatolii"


  • Geoponica 10.18 "Anatolii"


  • Geoponica 10.19 "Berytii"


  • Geoponica 10.38 "Berytii"


  • Geoponica 10.43 "Vindanionii"


  • Geoponica 10.69 "Berytii"


  • Geoponica 10.72 "Anatolii"


  • Geoponica 10.85 "Anatolii"


  • Geoponica 11.20 "Anatolii"


  • Geoponica 12.5 "Vindanionii"


  • Geoponica 12.7 "Anatolii"


  • Geoponica 12.36 "Anatolii"


  • Geoponica 12.37 "Berytii"


  • Geoponica 13.4.5 "Anatolius et Tarentinus"


  • Geoponica 13.4.9 "Anatolius"


  • Geoponica 13.12 "Berytii"


  • Geoponica 13.12.3 "Anatolius"


  • Geoponica 13.17 "Anatolii"


  • Geoponica 14.13 "Berytii"


  • Geoponica 14.20 "Berytii"


  • Geoponica 14.21 "Anatolii"


  • Geoponica 18.17 "Anatolii"


  • Geoponica 18.18 "Berytii"


Notae |



  1. ↑ Oder & Hoppe (1927) vol. 2 pp. 115-121, 325-336; McCabe (2007).


  2. ↑ Edita ab H. Beckh (1886); vide etiam E. Fehrle (1920) pp. 7-14.


  3. ↑ Photius, Bibliotheca 163 ad init., cf. Geoponica liber 1 praefatio.



Nexus externi |


  • R. Rodgers, "Kêpopoiïa: Garden-Making and Garden Culture in the Greek Geoponica," in Byzantine Garden Culture, ed. A. Littlewood et al. (Washington, 2002), 159-175.

  • De Geoponicis disputatio Johannis N. Lupia anglice


Bibliographia |


  • Antonius Baumstark, "Lucubrationes Syro-Graecae. 2. De versione, quae dicitur, Geoponicorum Syriaca" in Jahrbücher für classische Philologie supplementum 21 (1894) pp. 353—524 citatio

  • Henricus Beckh, De Geoponicorum codicibus manuscriptis (Dissertatio inauguralis facultatis philosophicae Universitatis Erlangensis). Erlangae, typis Jungii et filii, 1886 citatio et in Acta seminarii philologici Erlangensis vol. 4 pp. 261-346

  • Carl Brockelmann, "Die armenische Übersetzung der Geoponica" in Byzantinische Zeitschrift vol. 5 (1896) pp. 385-409

  • E. Fehrle, Richtlinien zur Textgestaltung der griechischen Geoponica. Heidelbergiae, 1920.

  • John A. C. Greppin, "The Armenians and the Greek Geoponica" in Byzantion vol. 57 (1987) pp. 46-55.

  • J. F. Habbi, "Testi geoponici classici in siriaco e in arabo" in Autori classici in lingue del vicino e medio oriente ed. G. Fiaccadori (Roma, 1990) pp. 77–92.

  • Anne McCabe, A Byzantine Encyclopaedia of Horse Medicine: the sources, compilation, and transmission of the "Hippiatrica". Oxonii: Oxford University Press, 2007. ISBN 978-0-19-927755-1


  • Petrus Needham, ed., Γεωπονικά: Geoponicorum sive De re rustica libri XX Cassiano Basso scholastico collectore (Cantabrigiae 1704) pp. viii-ix

  • E. Oder, "Beiträge zur Geschichte der Landwirthschaft bei den Griechen" in Rheinisches Museum vol. 45 (1890) pp. 58-98, 202-22, vol. 48 (1893) pp. 1-40.

  • E. Oder, K. Hoppe, Corpus hippiatricorum Graecorum. Lipsiae: Teubner, 1927.

  • A. Paul de Lagarde, Geoponicon in sermonem syriacum versorum quae supersunt. Lipsiae: Teubner, 1860.

  • R. H. Rodgers, "Hail, Frost, and Pests in the Vineyard: Anatolius of Berytus as a Source for the Nabataean Agriculture" in Journal of the American Oriental Societies vol. 100 (1980) pp. 1–11.

  • J. L. Teall, "The Byzantine agricultural tradition" in Dumbarton Oaks papers vol. 25 (1971) pp. 35-59.


-

Popular posts from this blog

Dapidodigma demeter Subspecies | Notae | Tabula navigationisDapidodigmaAfrotropical Butterflies: Lycaenidae - Subtribe IolainaAmplifica

Image
CheritriniSpecies insectorum ex rebus mythologicis appellataeTaxa ClenchTaxa 1961 papiliofamiliaeLycaenidarumLitore EburneoGanaBeninoNigeriaCameroniaRepublica CongensiSudaniaAngoliaRepublica Democratica CongensiZambiaUgandaendemicusHabitatiosilvisLarvaespeciebusformicis Dapidodigma demeter Taxinomia Regnum: Animalia Phylum: Arthropoda Classis: Insecta Ordo: Lepidoptera Familia: Lycaenidae Genus: Dapidodigma Species: D. demeter Binomen Dapidodigma demeter Clench, 1961 [1] Dapidodigma demeter est papilio familiae Lycaenidarum, in Litore Eburneo, Gana, Benino, Nigeria, Cameronia, Republica Congensi, Sudania, Angolia, Republica Democratica Congensi, Zambia, et Uganda endemicus. [2] Habitatio in silvis consistit. Larvae speciebus Albiziae et Homalii vescuntur. Larvae et pupae a formicis curantur. Subspecies | Dapidodigma demeter demeter (Litus Eburneum, Gana, Beninum, Nigeria, Cameronia, Congo) Dapidodigma demeter nuptus Clench, 1961 (Angolia, Zambia, Uganda, Respublica Democratica
Read more

Constantinus Vanšenkin Nexus externi | Tabula navigationisБольшая российская энциклопедияAmplifica

Image
ViriNati 1925Mortui 2012Auctores RussiciIncolae MoscuaeIncolae Unionis SovieticaeParticipes secundi belli mundaniPoetae RussiaeScriptores Russiae Russicetr.17 Decembris1925Moscuae15 Decembris2012SovieticusRussicusЯ люблю тебя, жизнь Constantinus Vanšenkin Res apud Vicidata repertae: Nativitas : 17 Decembris 1925 ; Moscua Obitus : 15 Decembris 2012 ; Moscua Patria : Unio Sovietica , Russia Officium Munus : Poëta , Scriptor , Auctor textus musici , Auctor carminum Consociatio Factio : Factio Communistica Unionis Sovieticae Memoria Laurae : USSR State Prize , Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945" , Order of the Badge of Honour , Order of the Patriotic War 2nd class , Order "For Merit to the Fatherland" IV class , Order of the Red Banner of Labour , Order of Friendship of Peoples , Medal "For the Capture of Vienna" , Medal "For Strengthening of Brotherhood in Arms" Sepultura : Vagankovo Cemetery Constantinus Iac
Read more

Gaius Norbanus Flaccus (consul 38 a.C.n.) Index De gente | De cursu honorum | Notae | Fontes | Si vis plura legere | Tabula navigationisHic legere potes

Image
ViriNati saeculo 1 a.C.n.Mortui saeculo 1 a.C.n.ConsulesProconsules Asiae senator RomanusconsulatumtriumphavitOctaviani Caesarisconsulis anni 83 a.C.n.Marianarum partiumSyllaproscriptusRhodotriumvir monetalisdenariosNorbaPraetor43 a.C.n.triumvirorum42 a.C.n.Lucio Decidio SaxalegionesMacedoniamThraciamSexto PompeioStaio MurcoGnaeo DomitioVia EgnatiaPhilipposAmphipolimtriumvirisproconsul36 a.C.n.triumphum31 a.C.n.proconsul Asiae Gaius Norbanus Flaccus , natus mortuusque primo saeculo a.C.n., fuit senator Romanus qui consulatum anno 38 a.C.n. gessit, anno 34 a.C.n. triumphavit. Bello civili fautor Octaviani Caesaris fuit. Index 1 De gente 2 De cursu honorum 3 Notae 4 Fontes 5 Si vis plura legere De gente | Gaius Norbanus nepos consulis anni 83 a.C.n. vulgo habetur qui homo novus et Marianarum partium dux a Sylla victus et proscriptus tandem se in insula Rhodo ipse necavit. Tunc pater eius triumvir monetalis fuisse videtur qui denarios [1] quosdam circa eundem annum 83 a.C.n. cude
Read more