Ptolemaeus I (rex Aegypti) Index Deificatio | Opera | Fontes de rebus gestis Ptolemaei I | Notae | Nexus externi | Bibliographia | Tabula navigationisTextus fragmentorumversio AnglicaEgyptian Royal GenealogyPtolemy IPtolemy IPtolemy I, SoterTextus

L +1Latinitas +1 (bona)ViriNati 366 a.C.n.Mortui 282 a.C.n.Satrapae Imperii AlexandriAuctores Graeci antiquiHistorici Graeci antiquiLagidaePharaones domus Ptolemaicae AegyptiScriptores Graeciae antiquaeAlexander MagnusOlympionicae antiquiPtolemaeus IPtolemaeus II


Graece366 a.C.n.27 Ianuarii282 a.C.n.AegyptiMacedonumPtolemaeorumArsinoaeLagiPhilippiAlexandriCharetem Mytilenaeum330somatophylaxArrianiAmmoniumAmmonisSivamBessumDarii328IndiaeIndi306 a.C.n.Daesii12 Ianuarii304DiadochosCommunis Insulanorum287 a.C.n.285 a.C.n.Ptolemaeum II PhiladelphumPhilippiSatyrus CallatinusArrianusTheocritusMenelausdiadochosnuptias Macedonum et Persarum324 a.C.n.ArtacamaPersarum322 a.C.n.319 a.C.n.EurydicamAntipatriPtolemaeum Ceraunum317 a.C.n.Berenicam IArsinoen IIThaidemAtheniensemLagumLeontiscumIrenamaurigaOlympionicaAlexandrumTheocritusHerculem







Ptolemaei I protome Lupariensis




Ptolemaei protome in nummo incusa (Museum Britannicum)




Ptolemaeus uxorque Berenice I post mortem picti: ΘΕΩΝ sc. "deorum"


Ptolemaeus I Soter (Graece Πτολεμαῖος ὁ Σωτήρ) (367/366 a.C.n.—27 Ianuarii 282 a.C.n.) fuit rex Aegypti, primus ille Macedonum qui in serie Ptolemaeorum seu Lagidarum ibi regnaverunt.


Ptolemaeus, filius Arsinoae et Lagi, fuit Philippi regis sectator, postea Alexandri amicus, legatus, dux exercituum et (secundum Charetem Mytilenaeum) ἐδέατρος seu siniscalcus.[1] Ab autumno anno 330 somatophylax meruit. Ea quae cum Alexandro gessit ipse in Commentariis enarravit. E quo fonte, hodie deperdito, vitae Alexandri nobis servatae (et praesertim Arriani Anabasis Alexandri) varias res hauserunt: Ptolemaeum cum rege Ammonium seu templum Ammonis iuxta Sivam visitavisse; Bessum Darii necatorem cepisse et interfecisse; anno 328 exercitús tertiam fere partem contra populos montanos Indiae ipsum bono successu imperavisse; naves ad navigationem fluminis Indi constructas ipsum cum aliis duxisse. Alexandro mortuo, Ptolemaeus Aegyptum administravit. Autumno anni 306 a.C.n. rex ab exercitu acclamatus est; die 28 Daesii, i.e. 12 Ianuarii 304, sacra coronationis celebravit.[2] Regnum contra alios Diadochos defendere potuit. Communis Insulanorum ab anno 287 a.C.n. protector fuit. Anno 285 a.C.n. filium suum Ptolemaeum II Philadelphum consortem regni fecit. Qui post mortem patris novus rex Aegypti factus est.


Secundum scriptores posteriores aliquos Ptolemaeus fuit filius regis Philippi ipsius, quippe cui Arsinoë paelex fuerit ante matrimonium.[3] De qua re nihil dicit (in fragmentis nobis servatis) Satyrus Callatinus qui vitam Philippi conscripsit, nihil Arrianus qui Commentariis Ptolemaei usus est, nihil Theocritus qui in Encomio Ptolemaei II origines Ptolemaeorum breviter enarrat. Ptolemaei frater fuit Menelaus, qui et ipse inter diadochos bellum gessit.


Ptolemaeus tres uxores duxit. Prima, quam inter nuptias Macedonum et Persarum anno 324 a.C.n. duxit suadente rege Alexandro, fuit Artacama, nobilis Persarum femina.[4] Inter annos 322 a.C.n. et 319 a.C.n. Eurydicam uxorem secundam fecit, filiam Antipatri, qui post mortem Alexandri imperium suum administravit. Ex ea inter alios Ptolemaeum Ceraunum filium habuit.[5] Tandem anno 317 a.C.n. Eurydicam repudiavit et Berenicam I in matrimonium duxit; quae Arsinoen II et Ptolemaeum II peperit.[6] A rege impetravit ut filius suus regnum Aegypti adipisceretur. Insuper concubinam seu maritam habuit Thaidem meretricem Atheniensem, e qua genuit filios Lagum et Leontiscum, filiam Irenam.[7] Fuit auriga Olympionica anno ignoto.[8]




Index





  • 1 Deificatio


  • 2 Opera


  • 3 Fontes de rebus gestis Ptolemaei I


  • 4 Notae


  • 5 Nexus externi


  • 6 Bibliographia




Deificatio |


Post mortem Ptolemaeum iuxta Alexandrum inter deos Olympios cenare cantat Theocritus, eisque prope sedere Herculem amborum proavum.[9]



Opera |



  • Commentaria Textus fragmentorum


Fontes de rebus gestis Ptolemaei I |



  • Arrianus, Anabasis Alexandri


  • Porphyrius, Contra Christianos FGrHist 260 versio Anglica

  • Stela Satrapae


Notae |



  1. ↑ Chares Mytilenaeus, De rebus Alexandri Magni FGrHist 125 F 1 apud Athenaei Deipnosophistas 171c


  2. ↑ Hölbl (2001) pp. 20-21 et n. 47


  3. ↑ Pausanias, Descriptio Graeciae 1.6.2; Curtius, Historiae Alexandri Magni 9.8.22; Aelianus apud Suda s.v. Lagos


  4. ↑ Arrianus, Anabasis Alexandri 7.4.6


  5. ↑ Pausanias, Descriptio Graeciae 1.6.8


  6. ↑ Scholia in Theocritum 17.34, 17.61; Pausanias, Descriptio Graeciae 1.6.8


  7. ↑ Athenaeus, Deipnosophistae 576d; secundum Athenaeum, sed quo fonte utentem non liquet, Ptolemaeus post mortem Alexandri Thaidem in matrimonium duxit.


  8. ↑ Posidippus, Hippica AB 78, 88; Egyptian Royal Genealogy (vide notam 6.1)


  9. ↑ Theocritus, 17.13-33 (vide Ptolemaei#Origo familiae). A. S. F. Gow, ed., Theocritus (Cantabrigiae: Cambridge University Press, 1952) vol. 2 p. 331



Nexus externi |


  • "Ptolemy I" apud virtualreligion.net .mw-parser-output .existinglinksgray a,.mw-parser-output .existinglinksgray a:visitedcolor:gray.mw-parser-output .existinglinksgray a.newcolor:#ba0000.mw-parser-output .existinglinksgray a.new:visitedcolor:#a55858
    (Anglice)


  • Ptolemy I apud Egyptian Royal Genealogy
    (Anglice)


Bibliographia |



  • Helmut Berve, Das Alexanderreich auf prosopographischer Grundlage (Monaci: Beck, 1926) i.668 (vol. 2 pp. 329-335)

  • "Ptolemy I, Soter" in E. R. Bevan, The House of Ptolemy (Londinii: Methuen, 1927)

  • Brian Bosworth, "Ptolemy and the will of Alexander" in Alexander the Great in fact and fiction ed. A. B. Bosworth, E. J. Baynham (Oxonii: Oxford University Press, 2000) pp. 207-241

  • Walter M. Ellis, Ptolemy of Egypt. Londinii: Routledge, 1994. ISBN 0-415-10020-8

  • Robertus Geier, De Ptolemaei Lagidae vita et commentariorum fragmentis commentatio. Halae Saxonum: formis Orphanotrophei, 1838 (Ad scholae Latinae in Orphanotropheo Halensi examen sollemne ... 5 Apr. 1838)
    (Latine) (Textus apud Google Books)

  • R. Hazzard, "Did Ptolemy I get his surname from the Rhodians in 304 B.C.?" in Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik vol. 93 (1992) pp. 52-56

  • Jakob Seibert, Untersuchungen zur Geschichte Ptolemaios' I. Monaci: Beck, 1969

  • Jakob Seibert, "Ptolemaios I. und Milet" in Chiron vol. 1 (1971) pp. 159-166

  • H. Strasburger, Ptolemaios und Alexander. Lipsiae: Teubner, 1934






Antecessor:
vide textum

Rex Aegypti e familia Lagidarum
305-282
Successor:
Ptolemaeus II Philadelphus








-

Popular posts from this blog

Dapidodigma demeter Subspecies | Notae | Tabula navigationisDapidodigmaAfrotropical Butterflies: Lycaenidae - Subtribe IolainaAmplifica

Image
CheritriniSpecies insectorum ex rebus mythologicis appellataeTaxa ClenchTaxa 1961 papiliofamiliaeLycaenidarumLitore EburneoGanaBeninoNigeriaCameroniaRepublica CongensiSudaniaAngoliaRepublica Democratica CongensiZambiaUgandaendemicusHabitatiosilvisLarvaespeciebusformicis Dapidodigma demeter Taxinomia Regnum: Animalia Phylum: Arthropoda Classis: Insecta Ordo: Lepidoptera Familia: Lycaenidae Genus: Dapidodigma Species: D. demeter Binomen Dapidodigma demeter Clench, 1961 [1] Dapidodigma demeter est papilio familiae Lycaenidarum, in Litore Eburneo, Gana, Benino, Nigeria, Cameronia, Republica Congensi, Sudania, Angolia, Republica Democratica Congensi, Zambia, et Uganda endemicus. [2] Habitatio in silvis consistit. Larvae speciebus Albiziae et Homalii vescuntur. Larvae et pupae a formicis curantur. Subspecies | Dapidodigma demeter demeter (Litus Eburneum, Gana, Beninum, Nigeria, Cameronia, Congo) Dapidodigma demeter nuptus Clench, 1961 (Angolia, Zambia, Uganda, Respublica Democratica
Read more

Constantinus Vanšenkin Nexus externi | Tabula navigationisБольшая российская энциклопедияAmplifica

Image
ViriNati 1925Mortui 2012Auctores RussiciIncolae MoscuaeIncolae Unionis SovieticaeParticipes secundi belli mundaniPoetae RussiaeScriptores Russiae Russicetr.17 Decembris1925Moscuae15 Decembris2012SovieticusRussicusЯ люблю тебя, жизнь Constantinus Vanšenkin Res apud Vicidata repertae: Nativitas : 17 Decembris 1925 ; Moscua Obitus : 15 Decembris 2012 ; Moscua Patria : Unio Sovietica , Russia Officium Munus : Poëta , Scriptor , Auctor textus musici , Auctor carminum Consociatio Factio : Factio Communistica Unionis Sovieticae Memoria Laurae : USSR State Prize , Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945" , Order of the Badge of Honour , Order of the Patriotic War 2nd class , Order "For Merit to the Fatherland" IV class , Order of the Red Banner of Labour , Order of Friendship of Peoples , Medal "For the Capture of Vienna" , Medal "For Strengthening of Brotherhood in Arms" Sepultura : Vagankovo Cemetery Constantinus Iac
Read more

Gaius Norbanus Flaccus (consul 38 a.C.n.) Index De gente | De cursu honorum | Notae | Fontes | Si vis plura legere | Tabula navigationisHic legere potes

Image
ViriNati saeculo 1 a.C.n.Mortui saeculo 1 a.C.n.ConsulesProconsules Asiae senator RomanusconsulatumtriumphavitOctaviani Caesarisconsulis anni 83 a.C.n.Marianarum partiumSyllaproscriptusRhodotriumvir monetalisdenariosNorbaPraetor43 a.C.n.triumvirorum42 a.C.n.Lucio Decidio SaxalegionesMacedoniamThraciamSexto PompeioStaio MurcoGnaeo DomitioVia EgnatiaPhilipposAmphipolimtriumvirisproconsul36 a.C.n.triumphum31 a.C.n.proconsul Asiae Gaius Norbanus Flaccus , natus mortuusque primo saeculo a.C.n., fuit senator Romanus qui consulatum anno 38 a.C.n. gessit, anno 34 a.C.n. triumphavit. Bello civili fautor Octaviani Caesaris fuit. Index 1 De gente 2 De cursu honorum 3 Notae 4 Fontes 5 Si vis plura legere De gente | Gaius Norbanus nepos consulis anni 83 a.C.n. vulgo habetur qui homo novus et Marianarum partium dux a Sylla victus et proscriptus tandem se in insula Rhodo ipse necavit. Tunc pater eius triumvir monetalis fuisse videtur qui denarios [1] quosdam circa eundem annum 83 a.C.n. cude
Read more