Rauraci Index Historia | Fontes | Notae | Si vis plura legere | Tabula navigationisHic legere potes

Civitates Imperii RomaniGentes Galliae antiquae


GallicaRheniAlsatiapagi HelveticiBasiliensesArgoviensisSequanisHelvetiisTribocisArgentovariaLingonibusSuebisAlamannisAugusta RauricaAriovistoSantonum58 a.C.n.Ararimproconsule GalliarumGaio Iulio CaesareBibractede Bello Gallico52 a.C.n.VercingetorigiAlesiaecoloniaeLucium Munatium Plancum44 a.C.n.AugustoAugustusGalliae BelgicaeDomitianusGermaniam SuperioremAlamannorumCastrum RauracenseDiocletianus






Fines Rauracorum in Helvetia Romana.


Rauraci vel Raurici erant parva gens Gallica antiqua, quorum fines circa flexum Rheni fluminis patebant, ubi nunc sunt Alsatia meridionalis et pagi Helvetici Basilienses et Argoviensis. Contermini erant a meridie cum Sequanis et Helvetiis, a septentrione cum Tribocis non longe ab Argentovaria, ab occidente cum Lingonibus, a Rheno cum Germanis, Suebis primo, deinde Alamannis. Caput eorum in Romana provincia fuit Augusta Raurica, cuius praeclara vestigia in situ admirari omnibus antiquitatis amatoribus licet.




Index





  • 1 Historia


  • 2 Fontes


  • 3 Notae


  • 4 Si vis plura legere




Historia |




Gallia antiqua per nationes et gentes divisa.


Circa 60 a.C.n., ut qui a Germanis et Ariovisto rege vexabantur, Rauraci una cum vicinis Helvetiis Ocenaum versus migrare constituerunt ad Santonum fines. Anno 58 a.C.n. postquam iter illuc facientes Ararim transierant, a proconsule Galliarum Gaio Iulio Caesare prohibiti sunt ne ultra progredi possent et proelio ad Bibracte commisso victi in priores fines reverti iussi sunt (timebat enim Caesar ne Germani bonitate terrarum adlecti in vacuam Helvetiam considerent) : tum secundum primum librum de Bello Gallico [1] Rauraci viginti tres milia hominum fuerunt quorum circiter tertia pars domum rediit. Interea enim Caesar Ariovistum Germanosque vicerat et trans Rhenum reppulerat.


Anno 52 a.C.n. cum omnes gentes Gallicae adversus Romanos coniuravere et magnum exercitum legebant quem auxilio Vercingetorigi Alesiae obsesso mitterent, mille tantum milites Rauracis imperati sunt, qui minimus omnium numerus erat[2].


Bello confecto Caesar coloniae in Rauricorum fines deducendae amicum Lucium Munatium Plancum praefecit[3], quae anno 44 a.C.n. primo[4] atque iterum sub Augusto, novis colonis adiectis, condita est, tum appellata Colonia Paterna Pia Apollinaris Augusta Emerita Raurica (breviter Augusta Raurica). Augustus Rauracorum civitatem Galliae Belgicae adscripsit, Prima parte primi saeculi in limite imperii Romani posita erat (vestigia castrorum ab archaeologis inventa sunt), donec Romani circa 70 a.C.n. Campos Decumates dictos suae dicionis fecerunt. Urbs abhinc intra provinciam sita prosperavit et Domitianus Rauracorum civitatem in novam provinciam, Germaniam Superiorem, transtulit. Post Alamannorum invasiones medii tertii saeculi Romani ad Rhenum rursus sese receperunt. Tum castrum ad limitem tuendum (Castrum Rauracense, Kaiseraugst) aedificatum est et Augusta Raurica vergere coepit. Tandem Diocletianus Sequanos, Helvetios, Rauracos, Lingones, Equestres in unum coegit atque provinciam Sequaniam vel Maximam Sequanorum dictam creavit.



Fontes |




Augusta Raurica : theatrum Romanum



  • Caesar, libro primo De Bello Gallico, cap. 5 et 29, necnon libro VI cap. 25 et libro septimo cap. 75.


Notae |



  1. ↑ I,29.2


  2. ↑ BG VII,75.


  3. ↑ Inscriptio in mausoleo Gaetano Munatii Planci.


  4. ↑ Fortasse tum ne aedificata quidem est ob Romanorum bellum civile (49-30 a.C.n.). De quo vide Fellmann (1992) pp.17-18



Si vis plura legere |


  • Rodolphus Fellmann, La Suisse gallo-romaine : cinq siècles d'Histoire. Lausanne : Payot, 1992

  • Frederica Menulis, "Augst / Augusta Raurica, Suisse : ville romaine au bord du Rhin", L'archéologue 2016(140) : 66-77.

  • Barbara Pfäffli, Petit guide d'Augusta Raurica, Augst, 2010.

  • Petrus-Andreas Schwarz, 'Augst / Augusta Raurica (Suisse)', Supplément à la Revue archéologique du centre de la France, 2004(25/1) : 355-359 Hic legere potes


-

Popular posts from this blog

Dapidodigma demeter Subspecies | Notae | Tabula navigationisDapidodigmaAfrotropical Butterflies: Lycaenidae - Subtribe IolainaAmplifica

Image
CheritriniSpecies insectorum ex rebus mythologicis appellataeTaxa ClenchTaxa 1961 papiliofamiliaeLycaenidarumLitore EburneoGanaBeninoNigeriaCameroniaRepublica CongensiSudaniaAngoliaRepublica Democratica CongensiZambiaUgandaendemicusHabitatiosilvisLarvaespeciebusformicis Dapidodigma demeter Taxinomia Regnum: Animalia Phylum: Arthropoda Classis: Insecta Ordo: Lepidoptera Familia: Lycaenidae Genus: Dapidodigma Species: D. demeter Binomen Dapidodigma demeter Clench, 1961 [1] Dapidodigma demeter est papilio familiae Lycaenidarum, in Litore Eburneo, Gana, Benino, Nigeria, Cameronia, Republica Congensi, Sudania, Angolia, Republica Democratica Congensi, Zambia, et Uganda endemicus. [2] Habitatio in silvis consistit. Larvae speciebus Albiziae et Homalii vescuntur. Larvae et pupae a formicis curantur. Subspecies | Dapidodigma demeter demeter (Litus Eburneum, Gana, Beninum, Nigeria, Cameronia, Congo) Dapidodigma demeter nuptus Clench, 1961 (Angolia, Zambia, Uganda, Respublica Democratica
Read more

Constantinus Vanšenkin Nexus externi | Tabula navigationisБольшая российская энциклопедияAmplifica

Image
ViriNati 1925Mortui 2012Auctores RussiciIncolae MoscuaeIncolae Unionis SovieticaeParticipes secundi belli mundaniPoetae RussiaeScriptores Russiae Russicetr.17 Decembris1925Moscuae15 Decembris2012SovieticusRussicusЯ люблю тебя, жизнь Constantinus Vanšenkin Res apud Vicidata repertae: Nativitas : 17 Decembris 1925 ; Moscua Obitus : 15 Decembris 2012 ; Moscua Patria : Unio Sovietica , Russia Officium Munus : Poëta , Scriptor , Auctor textus musici , Auctor carminum Consociatio Factio : Factio Communistica Unionis Sovieticae Memoria Laurae : USSR State Prize , Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945" , Order of the Badge of Honour , Order of the Patriotic War 2nd class , Order "For Merit to the Fatherland" IV class , Order of the Red Banner of Labour , Order of Friendship of Peoples , Medal "For the Capture of Vienna" , Medal "For Strengthening of Brotherhood in Arms" Sepultura : Vagankovo Cemetery Constantinus Iac
Read more

Gaius Norbanus Flaccus (consul 38 a.C.n.) Index De gente | De cursu honorum | Notae | Fontes | Si vis plura legere | Tabula navigationisHic legere potes

Image
ViriNati saeculo 1 a.C.n.Mortui saeculo 1 a.C.n.ConsulesProconsules Asiae senator RomanusconsulatumtriumphavitOctaviani Caesarisconsulis anni 83 a.C.n.Marianarum partiumSyllaproscriptusRhodotriumvir monetalisdenariosNorbaPraetor43 a.C.n.triumvirorum42 a.C.n.Lucio Decidio SaxalegionesMacedoniamThraciamSexto PompeioStaio MurcoGnaeo DomitioVia EgnatiaPhilipposAmphipolimtriumvirisproconsul36 a.C.n.triumphum31 a.C.n.proconsul Asiae Gaius Norbanus Flaccus , natus mortuusque primo saeculo a.C.n., fuit senator Romanus qui consulatum anno 38 a.C.n. gessit, anno 34 a.C.n. triumphavit. Bello civili fautor Octaviani Caesaris fuit. Index 1 De gente 2 De cursu honorum 3 Notae 4 Fontes 5 Si vis plura legere De gente | Gaius Norbanus nepos consulis anni 83 a.C.n. vulgo habetur qui homo novus et Marianarum partium dux a Sylla victus et proscriptus tandem se in insula Rhodo ipse necavit. Tunc pater eius triumvir monetalis fuisse videtur qui denarios [1] quosdam circa eundem annum 83 a.C.n. cude
Read more