Reformatio Bohemica Index Praedicatores saeculi 14 | Ioannes Hus | Hussitae | Unitas Fratrum | Nexus interni Bibliographia | Notae | Tabula navigationisHistoria HussitarumLatinská kronika: Die undevicesimo mensis SeptembrisFrantišek LOSKOT. Milíč z Kroměříže, otec české reformace. Praha: Volná myšlenka, 1911.Chronicon Laurentii de Brzezowa Magistri Ioannis Hus Appellatio ad Supremum IudicemVlastimil KYBAL (ed.): Matthiae de Janov dicti Magistri Parisiensis Regulae Veteris et Novi Testamenti. Pragae 1908, pag. III.

Religio ChristianaReformatioSchismata


Christianorummediinovi aeviRegnoCorona BohemiaereformatioEcclesiae Catholicae Romanae ValdensibusLollardisReformationis ProtestanticaeIoannes HusUniversitatis PragensisIoannis Wycliffe1415concilio ConstantiensiPragaeMatthias de JanovPragaeAvennioneartibustheologiaecapella BethleemPragae18 Octobris1412Iesum Christumpapamconcilium oecumenicumcaput1415concilio Constantiensi1414eucharistiaecapella BethleemIacobellus de Misa1420Ioannes ZiskaProcopius Rasus1435archiepiscopum PragensempapaeIoannem Rokycanam1471Ioannes Amos Comenius






Christus Eucharisticus "sub utraque specie"




Mors Ioannis Hussii


Reformatio Bohemica fuit motus Christianorum medii et novi aevi in
Regno ac Corona Bohemiae, cuius conatus reformatio Ecclesiae Catholicae Romanae erat. Cum Valdensibus et Lollardis Reformatio Bohemica praecursor Reformationis Protestanticae haberi solet.


Clarissimus reformator Bohemicus fuit Ioannes Hus, magister Universitatis Pragensis, qui multas opiniones Ioannis Wycliffe propagabat. Anno 1415 ad rogum damnatus et combustus est a concilio Constantiensi. Hus non primus reformator Bohemicus erat, sed praecursores habuit, qui Pragae praedicaverunt. Clari sunt predicatores Conradus de Waldhausen et Ioannes Milicius de Cremsir, atque discipulus eius Matthias de Janov.




Index





  • 1 Praedicatores saeculi 14


  • 2 Ioannes Hus


  • 3 Hussitae


  • 4 Unitas Fratrum


  • 5 Nexus interni


  • 6 Bibliographia


  • 7 Notae




Praedicatores saeculi 14 |


Insignis praedicator Ioannes Milicius de Cremsir domicilium publicarum meretricum, quae per eius praedicationem ad paenitentiam convertebantur, una cum capella sanctae Mariae Magdalenae Pragae in hodierna via Bartholomaea anno 1372 condidit. Post contionatoris vero mortem Avennione, ubi accusatus haereseos se defendebat, hoc domicilium, cui Hierosolyma nomen impositum erat, periit.[1] Milicius a nonnullis pater reformationis Bohemicae vocatur.[2]



Ioannes Hus |



Searchtool.svgSi plus cognoscere vis, vide Iohannes Hus

Iohannes Hus fuit presbyter, magister in artibus ac theologiae baccalarius formatus universitatis Pragensis, praedicator in capella Bethleem Pragae sita, qui in suis praedicationibus hypocrisim, pompam, avaritiam, luxuriam, simoniam et alia cleri peccata constanter infestabat et detegebat pro ipsius cleri statu ad vitam apostolicam reducendo, ex quo ab ipso clero magno odio est habitus.[3] Deinde haeresis accusatus est. Die autem 18 Octobris 1412, Hus appellavit ad Iesum Christum.[4] Haec appellatio eius ad supremum Iudicem notabilis est, quia Hus non papam seu concilium oecumenicum sed ipsum Iesum Christum declaravit caput ecclesiae esse. Anno 1415, morte damnatus est a concilio Constantiensi.



Hussitae |


Anno 1414 communio eucharistiae sub utraque specie, scilicet panis et vini populo communi fideli ministranda, per Magistrum Jacobellum de Misa et aliquos sibi tunc in hac materia assistentes sacerdotes est inchoata in urbe Pragensi, primum quidem in ecclesiis sancti Adalberti in Nova civitate, sancti Martini in muro et sancti Michaelis ac capella Bethleem in Civitate antiqua Pragensi. Quae communio sacratissima successu temporis amplius invalescebat et augmentabatur in populo.[3]


Post mortem magistri Ioannis Hus fuit magister Iacobellus de Misa, sacrae theologiae baccalarius formatus, clarissimum columen dogmaticae hussiticae.[5]


Anno 1420 ecclesia Bohemica Quatuor articulos Pragenses promulgavit. In his articulis principales opiniones Reformationis Bohemicae sive Hussitarum scriptae sunt:


  • Primo, quod verbum dei per regnum Bohemie libere et sine impedimento ordinate a sacerdotibus domini predicetur et nuncietur.

  • Secundo, quod sacramentum divinissime eucharistiae sub utraque specie, scilicet panis et vini, omnibus Christi fidelibus nullo peccato mortali indispositis libere ministretur.

  • Tercio, quod dominium seculare super diviciis et bonis temporalibus, quod contra preceptum Christi clerus occupat in preiudicium sui officii et dampnum brachii secularis, ab ipso auferatur et tollatur et ipse clerus ad regulam evangelicam et vitam apostolicam, qua Christus vixit cum suis apostolis, reducatur.


  • Quarto, quod omnia peccata mortalia et specialiter publica aliaeque deordinaciones legi dei contrariae in quolibet statu rite et racionabiliter per eos, ad quos spectat, prohibeantur et destruantur.[3]

Clari duces exercitus Hussitarum erant Ioannes Ziska atque Procopius Rasus. Anno 1435, Hussitae creaverunt in archiepiscopum Pragensem sine consensu papae Ioannem Rokycanam, qui vixit usque ad annum 1471.



Unitas Fratrum |


Una ecclesiarum Reformationis Bohemicae Unitas fratrum est. Unitas anno 1457 fundata est. Praeclarus episcopus huius ecclesiae fuit Ioannes Amos Comenius.


Nexus interni


  • Devotio moderna


Bibliographia |


  • Cochlaeus, Johannes (1549). Historia Hussitarum 

  • Molnár, Amadeo (1978). Acta reformationem Bohemicam illustrantia. Příspěvky k dějinám utrakvistmu. Praha 


Notae |



  1. ↑ Latinská kronika: Die undevicesimo mensis Septembris


  2. ↑ František LOSKOT. Milíč z Kroměříže, otec české reformace. Praha: Volná myšlenka, 1911.


  3. ↑ 3.03.13.2 Chronicon Laurentii de Brzezowa


  4. ↑ Magistri Ioannis Hus Appellatio ad Supremum Iudicem.


  5. ↑ Vlastimil KYBAL (ed.): Matthiae de Janov dicti Magistri Parisiensis Regulae Veteris et Novi Testamenti. Pragae 1908, pag. III.







-

Popular posts from this blog

Dapidodigma demeter Subspecies | Notae | Tabula navigationisDapidodigmaAfrotropical Butterflies: Lycaenidae - Subtribe IolainaAmplifica

Image
CheritriniSpecies insectorum ex rebus mythologicis appellataeTaxa ClenchTaxa 1961 papiliofamiliaeLycaenidarumLitore EburneoGanaBeninoNigeriaCameroniaRepublica CongensiSudaniaAngoliaRepublica Democratica CongensiZambiaUgandaendemicusHabitatiosilvisLarvaespeciebusformicis Dapidodigma demeter Taxinomia Regnum: Animalia Phylum: Arthropoda Classis: Insecta Ordo: Lepidoptera Familia: Lycaenidae Genus: Dapidodigma Species: D. demeter Binomen Dapidodigma demeter Clench, 1961 [1] Dapidodigma demeter est papilio familiae Lycaenidarum, in Litore Eburneo, Gana, Benino, Nigeria, Cameronia, Republica Congensi, Sudania, Angolia, Republica Democratica Congensi, Zambia, et Uganda endemicus. [2] Habitatio in silvis consistit. Larvae speciebus Albiziae et Homalii vescuntur. Larvae et pupae a formicis curantur. Subspecies | Dapidodigma demeter demeter (Litus Eburneum, Gana, Beninum, Nigeria, Cameronia, Congo) Dapidodigma demeter nuptus Clench, 1961 (Angolia, Zambia, Uganda, Respublica Democratica
Read more

Constantinus Vanšenkin Nexus externi | Tabula navigationisБольшая российская энциклопедияAmplifica

Image
ViriNati 1925Mortui 2012Auctores RussiciIncolae MoscuaeIncolae Unionis SovieticaeParticipes secundi belli mundaniPoetae RussiaeScriptores Russiae Russicetr.17 Decembris1925Moscuae15 Decembris2012SovieticusRussicusЯ люблю тебя, жизнь Constantinus Vanšenkin Res apud Vicidata repertae: Nativitas : 17 Decembris 1925 ; Moscua Obitus : 15 Decembris 2012 ; Moscua Patria : Unio Sovietica , Russia Officium Munus : Poëta , Scriptor , Auctor textus musici , Auctor carminum Consociatio Factio : Factio Communistica Unionis Sovieticae Memoria Laurae : USSR State Prize , Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945" , Order of the Badge of Honour , Order of the Patriotic War 2nd class , Order "For Merit to the Fatherland" IV class , Order of the Red Banner of Labour , Order of Friendship of Peoples , Medal "For the Capture of Vienna" , Medal "For Strengthening of Brotherhood in Arms" Sepultura : Vagankovo Cemetery Constantinus Iac
Read more

Vas sanguineum Index Historia | Divisio | Constructio anatomica | Vasorum sanguineorum morbi (angiopathiae) | Notae | Nexus interniTabula navigationisAmplifica

Image
Vasa sanguinea sanguisapparatum circulatoriumsanguinemcordesanguinemcorvasa capillariaGulielmus Harvey1628 atherosclerosissalutemdiabetes mellitushypertoniahyperlipidaemiaperfusionistenosesischaemiasapoplexia cerebriinfarctu cordis Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt. Constructio vasis sanguinei e. g. aortae 1 Adventitia - 2 Media - 3 Intima Vas sanguineum [1] est ductus, in quo sanguis per corpus fertur. Omnia vasa sanguinea formant apparatum circulatorium. Vasa sanguinea dividuntur in arterias, quae sanguinem e corde auferunt [2] , deinde in venas, quae sanguinem versus cor referunt, tandem in vasa capillaria. Rami arteriarum minimi sunt arteriolae. Similiter minimi rami, qui sanguinem colligunt ex variis partibus et organis, sunt venulae, quae confluentes formant venas. Vasa capillaria sunt minima vasa cum parietibus tenuibus, quae arteriolas et venulas connectunt, alimenta dispensant relictaque cum immunditiis colligunt. Index 1 Histori
Read more