Henricus Heine Vita | Opera maxima Henrici Heine | Nexus externus | Tabula navigationis

ViriNati 1797Mortui 1856Alumni Universitatis GoettingensisAuctores TheodisciDiurnarii GermaniaeFrancomurariiPoetae GermaniaeRhenania Septentrionalis-VestfaliaScriptores GermaniaeScriptores itinerum


Dusseldorpiii13 Decembris1797Lutetiae17 Februarii1856poetaGermanusNapoleoneEruditionemscholasticam181718191825universitatibusBonnaeGoettingaeBerolinilitterisdoctoriuriscausidico1825baptizareIudaeiHenricumBerolinimotus et aestatis romanticaephilosophusG. W. F. Hegelcogitationes1822auctorisGermaniaaetatis romanticaecynismumromanticum18271831ItaliamBritanniamTheodiscesententiae liberaefeudalismumfoedere GermanicocensuraGermaniae iuveni1835rerum novarumiuvenis1831Augustae VindelicorumLutetiamcapiteHonorius de BalzacGeorgius SandHector BerliozFridericus Chopin1841matrimoniumsocialismiSancti-SimonismiCarolum Marx1843Friderico Egels1844184817 Februarii1856Lutetiae





Schlaegel und eisen yellow.svg -2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide latinitas.



Wikidata-logo.svg Henricus Heine

Res apud Vicidata repertae:

Henricus Heine: imago

Henricus Heine: subscriptio




Nativitas: 13 Decembris 1797; Dusseldorpium
Obitus: 17 Februarii 1856; Lutetia
Patria: Germania
Nomen nativum: Harry Heine

Officium



Munus: Poëta, Scriptor, diurnarius, literary critic, poet lawyer, publicist, essayist, Auctor



Consociatio



Religio: Religio Iudaica, Religio Christiana



Familia



Genitores: ; Betty Heine
Coniunx: Augustine Crescence Mirat
Familia: Q1529797



Memoria



Sepultura: Montmartre Cemetery






Henricus Heine a Moritz Daniel Oppenheim pictus


Henricus Heine (natus Heinrich Heine Dusseldorpiii die 13 Decembris 1797; mortuus Lutetiae die 17 Februarii 1856) fuit poeta Germanus.



Vita |





Sepulcrum Heinianum in sepulcreto Montis Martyrum


Eius nomen primo fuit Harry. Is filius mercatoris Iudaei, qui Salomon Heine appellabatur, natus est. Credidit in patria a Francis sub Napoleone, cuius actis domesticis et reformationibus iuris semper favit, occupata. Hac benevolentia imprimis librum maturum, cuius titulus Ideen: Das Buch Le Grand., Latine Cogitationes. Liber Le Grand ferus est, forte format. Eruditionem scholasticam anno 1817 non confectam finivit. Inter autem annos 1819 et 1825 in universitatibus studiorum Bonnae, Goettingae, Berolini litteris se dedit, et tandem doctor iuris factus est. Is, ut causidico laborare posset, anno 1825 evangelice se baptizare sinivit, quia Iudaei causidicus fieri non licuisset, et nomen Henricum accepit. Tum Berolini fuit, sed numquam causidico laboravit. Ibi poetae motus et aestatis romanticae, imprimis philosophus G. W. F. Hegel, cogitationes moverunt. Opus primum, quod Carmina appellatur, anno 1822 visum est et benigne acceptum est.


Fama auctoris opere, quod Harzreise appellatur, condita est. Quod condiciones imprimis rei publicae in Germania facete iudicat. Libris aliis contradictio inter mollitiam aetatis romanticae et cynismum mentis clarae. Hanc contradictionem omnino habebat Henricus. Quare ipse romanticum fugitivum se nominavit. Annos 1827 ad 1831 per Italiam, Germaniam et Britanniam iter fecit et Imagines itineris (Theodisce Reisebilder) scripsit. In quibus etiam sententiae liberae rei publicae ac seditiosae videntur. Imprimis feudalismum antiquissimum dominante in foedere Germanico iudicavit. Sic multa opera censura prohibita sunt. Quae, quamquam is Germaniae iuveni non adfuisset, rationibus contra hanc organisationem anno 1835 interdicta sunt.


Heine, qui numquam cupidini rerum novarum Germaniae iuvenis adfuit, tamen civitatem perfectissimam petuit, anno 1831 legato diurni, quod Augsburger Allgemeine Zeitung Latine diurnum commune Augustae Vindelicorum appellabatur, Lutetiam, quae exilium voluntarium appellavit, iit, ut condiciones rei publicae in Germania vitaret. Fecit itinera duo brevia, ex quibus unum carmen Deutschland: Ein Wintermärchen ('Germania: fabula hiemalis'), fecit. In capite Francico porro pro diurna Theodisca scripsit, et amicitias cum hominibus praeclaris aetatis romanticae, velut Honorius de Balzac, Georgius Sand, Hector Berlioz, Fridericus Chopin, fecit.


Anno 1841, quandam venditricem Francicam in matrimonium duxit. Sub influentiam?socialismi Sancti-Simonismi, Carolum Marx visitavit anno 1843 et aestimatur a Friderico Egels anno 1844. Ex anno 1848 medullae spinalis morbo gravi laboravit. Heine autem semper porro libros scribae dictavit. Mortuus est die 17 Februarii 1856 Lutetiae, ubi sepultus est.



Opera maxima Henrici Heine |


  • Almansor

  • Gedichte (Carmina)

  • Harzreise

  • Buch der Lieder(Liber carminum)

  • Reisebilder (imagines itineris)

  • Aus den Memoiren des Herren von Schnabelewopski

  • Die romantische Schule (Schola romantica)

  • Florentinische Nächte (noctes Florentiae)

  • Der Rabbi von Bacherach

  • Ludwig Börne

  • Deutschland: Ein Wintermärchen. (Germania: Fabula hiemalis.)

  • Atta Troll

  • Romanzero

  • Lorelei

  • Der Doctor Faust

  • Geständnisse

  • Lutetia (hoc est etiam nomen Theodiscum operis)


Nexus externus |






Commons-logo.svg
Vicimedia Communia plura habent quae ad Henricum Heine spectant.




Incubator-logo.svg		Lege Ἑρρῖκος Χάϊνε ("Henricus Heine") apud Vicipaediam lingua Graeca antiqua scriptam








-

Popular posts from this blog

Dapidodigma demeter Subspecies | Notae | Tabula navigationisDapidodigmaAfrotropical Butterflies: Lycaenidae - Subtribe IolainaAmplifica

Image
CheritriniSpecies insectorum ex rebus mythologicis appellataeTaxa ClenchTaxa 1961 papiliofamiliaeLycaenidarumLitore EburneoGanaBeninoNigeriaCameroniaRepublica CongensiSudaniaAngoliaRepublica Democratica CongensiZambiaUgandaendemicusHabitatiosilvisLarvaespeciebusformicis Dapidodigma demeter Taxinomia Regnum: Animalia Phylum: Arthropoda Classis: Insecta Ordo: Lepidoptera Familia: Lycaenidae Genus: Dapidodigma Species: D. demeter Binomen Dapidodigma demeter Clench, 1961 [1] Dapidodigma demeter est papilio familiae Lycaenidarum, in Litore Eburneo, Gana, Benino, Nigeria, Cameronia, Republica Congensi, Sudania, Angolia, Republica Democratica Congensi, Zambia, et Uganda endemicus. [2] Habitatio in silvis consistit. Larvae speciebus Albiziae et Homalii vescuntur. Larvae et pupae a formicis curantur. Subspecies | Dapidodigma demeter demeter (Litus Eburneum, Gana, Beninum, Nigeria, Cameronia, Congo) Dapidodigma demeter nuptus Clench, 1961 (Angolia, Zambia, Uganda, Respublica Democratica
Read more

Constantinus Vanšenkin Nexus externi | Tabula navigationisБольшая российская энциклопедияAmplifica

Image
ViriNati 1925Mortui 2012Auctores RussiciIncolae MoscuaeIncolae Unionis SovieticaeParticipes secundi belli mundaniPoetae RussiaeScriptores Russiae Russicetr.17 Decembris1925Moscuae15 Decembris2012SovieticusRussicusЯ люблю тебя, жизнь Constantinus Vanšenkin Res apud Vicidata repertae: Nativitas : 17 Decembris 1925 ; Moscua Obitus : 15 Decembris 2012 ; Moscua Patria : Unio Sovietica , Russia Officium Munus : Poëta , Scriptor , Auctor textus musici , Auctor carminum Consociatio Factio : Factio Communistica Unionis Sovieticae Memoria Laurae : USSR State Prize , Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945" , Order of the Badge of Honour , Order of the Patriotic War 2nd class , Order "For Merit to the Fatherland" IV class , Order of the Red Banner of Labour , Order of Friendship of Peoples , Medal "For the Capture of Vienna" , Medal "For Strengthening of Brotherhood in Arms" Sepultura : Vagankovo Cemetery Constantinus Iac
Read more

Gaius Norbanus Flaccus (consul 38 a.C.n.) Index De gente | De cursu honorum | Notae | Fontes | Si vis plura legere | Tabula navigationisHic legere potes

Image
ViriNati saeculo 1 a.C.n.Mortui saeculo 1 a.C.n.ConsulesProconsules Asiae senator RomanusconsulatumtriumphavitOctaviani Caesarisconsulis anni 83 a.C.n.Marianarum partiumSyllaproscriptusRhodotriumvir monetalisdenariosNorbaPraetor43 a.C.n.triumvirorum42 a.C.n.Lucio Decidio SaxalegionesMacedoniamThraciamSexto PompeioStaio MurcoGnaeo DomitioVia EgnatiaPhilipposAmphipolimtriumvirisproconsul36 a.C.n.triumphum31 a.C.n.proconsul Asiae Gaius Norbanus Flaccus , natus mortuusque primo saeculo a.C.n., fuit senator Romanus qui consulatum anno 38 a.C.n. gessit, anno 34 a.C.n. triumphavit. Bello civili fautor Octaviani Caesaris fuit. Index 1 De gente 2 De cursu honorum 3 Notae 4 Fontes 5 Si vis plura legere De gente | Gaius Norbanus nepos consulis anni 83 a.C.n. vulgo habetur qui homo novus et Marianarum partium dux a Sylla victus et proscriptus tandem se in insula Rhodo ipse necavit. Tunc pater eius triumvir monetalis fuisse videtur qui denarios [1] quosdam circa eundem annum 83 a.C.n. cude
Read more