Thermae Antoninianae Index Historia thermarum | Notae | Bibliographia | Nexus externi | Tabula navigationisStadtführer Rom (Anglice)Situs publicusCommentatio in Platner/Ashby, A Topographical Dictionary of Ancient Rome (1929)Amplifica

Aedificia Romana antiquaConfecta 216Balnea RomanaMonumenta Romae AntiquaeCaracalla


thermaeRomaThermis DiocletianiTraiani206Septimio Severo216CaracallaElagabalusAlexander Severus537GothiSaeculo XVIFarnesiaPaulus IIImarmorissculpturasPalatium FarnesiumBasilica Vaticana1824Hieronymo Aegidio di Velooperae






Reliquiae thermarum ab austro-occidente visae




Reliquiae thermarum ex horto adiacente visae (2005)




Interiora thermarum anno 1899 picta


Thermae Antoninianae sive Thermae Caracallae sunt thermae in urbe Roma sitae. Una cum Thermis Diocletiani et Traiani ad maxima thermarum operum Romae urbis pertinent.




Index





  • 1 Historia thermarum


  • 2 Notae


  • 3 Bibliographia


  • 4 Nexus externi




Historia thermarum |


Thermae Antoninianae verisimiliter anno 206 Septimio Severo imperatore aedificari coeptae et anno 216 Caracalla imperatore perfectae sunt.[1][2] In regione XII. (regio Piscino Publica) sitae erant. Imperatores posteri sicut Elagabalus et Alexander Severus thermas amplificaverunt ornaveruntque.


Anno 537 Gothi Aquam Marciam destruxerunt, quo lavationes finitae sunt. Terrae motus tempestatesque operi per saecula nocuerunt, imprimis autem destructio murorum ab iis, qui saxa et materiam et cetera aedificanti utilia quaesiverunt.


Saeculo XVI familia nobilis Farnesia, praecipue Paulus III papa, maximam marmoris partem nec non sculpturas amovit, quo Palatium Farnesium et Basilica Vaticana ornarentur. Anno 1824 a comite Hieronymo Aegidio di Velo effossiones scientificae coeptae sunt.


His diebus in Thermis Antoninianis operae eduntur.




Forma thermarum



Notae |



  1. ↑ Piranomonte: die Caracalla-Thermen, p. 7


  2. ↑ "Roman Guide" Stadtführer Rom (Anglice)



Bibliographia |


  • Janet DeLaine: The baths of Caracalla. A study in the design, construction and economics of large-scale building projects in Imperial Rome. JRA, Portsmouth 1997, ISBN 1-887829-25-3 (Journal of Roman archaeology. Supplementary series, 25).

  • Heinz-Joachim Fischer: Rom. Zweieinhalb Jahrtausende Geschichte, Kunst und Kultur der Ewigen Stadt. DuMont, Coloniae Agrippinae 2001, ISBN 3-7701-5607-2, p. 318–320.

  • Anton Henze: Kunstführer Rom. Reclam, Stuttgardiae 1994, ISBN 3-15-010402-5, p. 131–133.

  • Marina Piranomonte: Die Caracalla-Thermen, Führer, Romae 2008 ISBN 978-88-370-6303-0.


Nexus externi |






Commons-logo.svg
Vicimedia Communia plura habent quae ad Thermas Antoninianas spectant.


  • Situs publicus (Italice)

  • Commentatio in Platner/Ashby, A Topographical Dictionary of Ancient Rome (1929)


.mw-parser-output .stipulapadding:3px;background:#F7F8FF;border:1px solid grey;margin:auto.mw-parser-output .stipula td.cell1background:transparent;color:white



templum
Haec stipula ad aedificium spectat. Amplifica, si potes!

-

Popular posts from this blog

Dapidodigma demeter Subspecies | Notae | Tabula navigationisDapidodigmaAfrotropical Butterflies: Lycaenidae - Subtribe IolainaAmplifica

Image
CheritriniSpecies insectorum ex rebus mythologicis appellataeTaxa ClenchTaxa 1961 papiliofamiliaeLycaenidarumLitore EburneoGanaBeninoNigeriaCameroniaRepublica CongensiSudaniaAngoliaRepublica Democratica CongensiZambiaUgandaendemicusHabitatiosilvisLarvaespeciebusformicis Dapidodigma demeter Taxinomia Regnum: Animalia Phylum: Arthropoda Classis: Insecta Ordo: Lepidoptera Familia: Lycaenidae Genus: Dapidodigma Species: D. demeter Binomen Dapidodigma demeter Clench, 1961 [1] Dapidodigma demeter est papilio familiae Lycaenidarum, in Litore Eburneo, Gana, Benino, Nigeria, Cameronia, Republica Congensi, Sudania, Angolia, Republica Democratica Congensi, Zambia, et Uganda endemicus. [2] Habitatio in silvis consistit. Larvae speciebus Albiziae et Homalii vescuntur. Larvae et pupae a formicis curantur. Subspecies | Dapidodigma demeter demeter (Litus Eburneum, Gana, Beninum, Nigeria, Cameronia, Congo) Dapidodigma demeter nuptus Clench, 1961 (Angolia, Zambia, Uganda, Respublica Democratica
Read more

Constantinus Vanšenkin Nexus externi | Tabula navigationisБольшая российская энциклопедияAmplifica

Image
ViriNati 1925Mortui 2012Auctores RussiciIncolae MoscuaeIncolae Unionis SovieticaeParticipes secundi belli mundaniPoetae RussiaeScriptores Russiae Russicetr.17 Decembris1925Moscuae15 Decembris2012SovieticusRussicusЯ люблю тебя, жизнь Constantinus Vanšenkin Res apud Vicidata repertae: Nativitas : 17 Decembris 1925 ; Moscua Obitus : 15 Decembris 2012 ; Moscua Patria : Unio Sovietica , Russia Officium Munus : Poëta , Scriptor , Auctor textus musici , Auctor carminum Consociatio Factio : Factio Communistica Unionis Sovieticae Memoria Laurae : USSR State Prize , Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945" , Order of the Badge of Honour , Order of the Patriotic War 2nd class , Order "For Merit to the Fatherland" IV class , Order of the Red Banner of Labour , Order of Friendship of Peoples , Medal "For the Capture of Vienna" , Medal "For Strengthening of Brotherhood in Arms" Sepultura : Vagankovo Cemetery Constantinus Iac
Read more

Vas sanguineum Index Historia | Divisio | Constructio anatomica | Vasorum sanguineorum morbi (angiopathiae) | Notae | Nexus interniTabula navigationisAmplifica

Image
Vasa sanguinea sanguisapparatum circulatoriumsanguinemcordesanguinemcorvasa capillariaGulielmus Harvey1628 atherosclerosissalutemdiabetes mellitushypertoniahyperlipidaemiaperfusionistenosesischaemiasapoplexia cerebriinfarctu cordis Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt. Constructio vasis sanguinei e. g. aortae 1 Adventitia - 2 Media - 3 Intima Vas sanguineum [1] est ductus, in quo sanguis per corpus fertur. Omnia vasa sanguinea formant apparatum circulatorium. Vasa sanguinea dividuntur in arterias, quae sanguinem e corde auferunt [2] , deinde in venas, quae sanguinem versus cor referunt, tandem in vasa capillaria. Rami arteriarum minimi sunt arteriolae. Similiter minimi rami, qui sanguinem colligunt ex variis partibus et organis, sunt venulae, quae confluentes formant venas. Vasa capillaria sunt minima vasa cum parietibus tenuibus, quae arteriolas et venulas connectunt, alimenta dispensant relictaque cum immunditiis colligunt. Index 1 Histori
Read more