Solitudo Sententia | Notae | Nexus interniTabula navigationis
PhilosophiaPsychologia
existentialistaessevita privatalibertasspiritualitatemmorbus mentisdepressionismelancholiae

Solitudo a Friderico Leighton anno circiter 1890 picta (Museum Artium Maryhill iuxta Goldendale)
Solitudo est status hominis cui relatio cum altero homine abest.
In philosophia sicut existentialista, solitudo occasionem suum proprium esse cognescere potest. Et vita privata vel libertas ad spiritualitatem solitudine protegeri possunt. At saepe causa morbus mentis sicut depressionis vel melancholiae est.
Sententia |
- Solitudinem quarat, qui vult cum innocentibus vivere. - Publilius Syrus
- Solitudo optima mater sapientiae. - Maximus Stirner
- Homo fortissimus mundi, illus est qui hominum in maxima solitudine defendet.[1] - Henricus Ibsen
Notae |
↑ Henricus Ibsen, En folkefiende, Quod Norvegice: Den sterkeste man i verden, det han som står mest alene.
Nexus interni
- Alteritas
- Eremita
- Exclusio socialis
- Misanthropia