Quintus Fabius Maximus Servilianus Index Gens | Cursus honorum | Bibliographia | Notae | Tabula navigationisAmplifica

ConsulesViriNati saeculo 2 a.C.n.Mortui saeculo 2 a.C.n.Gens FabiaGens ServiliaSenatoresProconsules Hispaniae Ulterioris


consul142ProconsuleHispaniae Ulteriorisannos141140ViriathumGnaeus Servilius Cn.f. Caepio169 a.C.n.Gnaeus Servilius Caepio141Quintus Servilius Caepio140praetore181 a.C.n.Quintus Fabius Maximus Aemilianus145 a.C.n.142 a.C.n.Lucio Caecilio Metello Calvo141NumidiasMicipsaeCastraViriathoRomanosTuccosmilitumLusitaniamurbiumHispania




Quintus Fabius Maximus Servilianus, consul anno 142 a.C.n., Proconsule Hispaniae Ulterioris, annos 141 et 140 contra Viriathum pugnabat.




Index





  • 1 Gens


  • 2 Cursus honorum


  • 3 Bibliographia


  • 4 Notae




Gens |


Pater eius Gnaeus Servilius Cn.f. Caepio consul anni 169 a.C.n. erat, fratres Gnaeus Servilius Caepio anno 141 et Quintus Servilius Caepio anno 140 consules erant. Ipse a Quinto Fabio Maximo praetore anni 181 a.C.n. in gentem Fabiam adoptatus est. Ita Quintus Fabius Maximus Aemilianus, consul anni 145 a.C.n. eius frater factus est.



Cursus honorum |


Anno 142 a.C.n. Fabius una cum Lucio Caecilio Metello Calvo consul electus est et aut consulatu fungens aut proconsul anno 141 bellum in Hispania suscepit. Primo feliciter exercitu pleno non venienti et exspectans propterea copias Numidias Micipsae conflixit. Castra conlocavit de quibus ex Viriatho duce Lusitanorum victoriam peperit[1]. Exercitu autem Romano sequace perturbato, Viriathus paene vicit, et Romanos in Tuccos depulit. Talia Appianus narrat. Inopia militum et commeatu acciso, Viriathus in Lusitaniam rediit, ita Serviliano sequaci permisit, ut numerum urbium civitatiumque subigeret. Hoc faciens ille atrocissima commisit scelera[2].
Viriatho non victo, Servilianus tamen huius auctoritatem in Hispania abiecit. Viriathus quoque quamquam Romanos in potestatem suam paene redigeret, eosque non delevit, sed pacem sperans abiit.
Praeterea pontifex erat et XII libros de iure sacrorum composuit[3].



Bibliographia |



  • Fridericus Münzer: Fabius 115). In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band VI,2, Stuttgart 1909, Sp. 1811–1814.

  • Gulielmus Kierdorf, "[I 29] F. Maximus Servilianus, Q." in Der Neue Pauly vol. 4 (Stutgardiae: Metzler, 1998. ISBN 3-476-01474-6) col. 372.


Notae |



  1. Appianus Alexandrinus, Iberica 66; Titus Livius, Periochae LIIIa.


  2. Appianus Alexandrinus, Iberica 68; Valerius Maximus II 7,11; Frontinus IV 1,12; Orosios V 4,12.


  3. Ambrosius Theodosius Macrobius, Saturnalia I 16,25







Antecessores:
Appius Claudius Pulcher et Quintus Caecilius Metellus Macedonicus

Consul
142 a.C.n.
cum
Lucio Caecilio Metello Calvo
Successores:
Gnaeus Servilius Caepio et Quintus Pompeius

.mw-parser-output .stipulapadding:3px;background:#F7F8FF;border:1px solid grey;margin:auto.mw-parser-output .stipula td.cell1background:transparent;color:white



David's face

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!

Popular posts from this blog

Dapidodigma demeter Subspecies | Notae | Tabula navigationisDapidodigmaAfrotropical Butterflies: Lycaenidae - Subtribe IolainaAmplifica

Constantinus Vanšenkin Nexus externi | Tabula navigationisБольшая российская энциклопедияAmplifica

Vas sanguineum Index Historia | Divisio | Constructio anatomica | Vasorum sanguineorum morbi (angiopathiae) | Notae | Nexus interniTabula navigationisAmplifica