Hänschen klein Index Textus originalis Germanicus saeculi XIX | Textus novus saeculi XX | Textus Latinus | Nexus externi | Tabula navigationis"Publius parvulus""Sex nugae"

Carmina populariaLitterae TheodiscaeGermaniae scriptaScripta saeculo 19


carmensaeculi XIX








Nulla Vicipaediae Latinae pagina huc annectitur.
Quaesumus in alias commentationes addas nexus ad hanc paginam relatos. Quo facto hanc formulam delere licet.
→ Interpretationes vernaculae

Hänschen klein est carmen infantium Germanicum populare saeculi XIX quod Franciscus Wiedemann (1821–1882) composuit. Agit de parvo Ioanne sive Hans qui matrem tristem relinquit ut longinquas terras videret. Nonnullis annis post autem revertit ad matrem laetantem.




Index





  • 1 Textus originalis Germanicus saeculi XIX


  • 2 Textus novus saeculi XX


  • 3 Textus Latinus


  • 4 Nexus externi




Textus originalis Germanicus saeculi XIX |



<br/>relative c'' f4 d4 d2<br/>addlyrics <br/> Häns -- chen klein <br/>



Hänschen klein

Ging allein

In die weite Welt hinein.

Stock und Hut

Steht ihm gut,

Ist gar wohlgemut.

Doch die Mutter weinet sehr,

Hat ja nun kein Hänschen mehr!

„Wünsch dir Glück!“

Sagt ihr Blick,

„Kehr’ nur bald zurück!“


Sieben Jahr

Trüb und klar

Hänschen in der Fremde war.

Da besinnt

Sich das Kind,

Eilt nach Haus geschwind.

Doch nun ist’s kein Hänschen mehr.

Nein, ein großer Hans ist er.

Braun gebrannt

Stirn und Hand.

Wird er wohl erkannt?


Eins, zwei, drei

Geh’n vorbei,

Wissen nicht, wer das wohl sei.

Schwester spricht:

„Welch Gesicht?“

Kennt den Bruder nicht.

Kommt daher sein Mütterlein,

Schaut ihm kaum ins Aug hinein,

Ruft sie schon:

„Hans, mein Sohn!

Grüß dich Gott, mein Sohn!“




Textus novus saeculi XX |


Otto Frömmel putatur hunc novum textum anno 1899 fecisse:



Hänschen klein

ging allein

in die weite Welt hinein.

Stock und Hut

steht ihm gut,

er ist wohlgemut.

Doch die Mutter weinet sehr,

hat ja nun kein Hänschen mehr!

Da besinnt

sich das Kind,

kehrt nach Haus’ geschwind.




Textus Latinus |


Walterus Zechmeister textum Latinum fecit de "publio parvulo".



Publius parvulus domo cessit persolus,

baculum, pilleum decent puerum.

Mater flet tristissima:

"Domum, Publi, propera!"

Aberat puer sat, domum remigrat.


Trallala, hopsassa, puer ex America,

qui cessit, revenit, semper manebit.

Mater gaudet, gaudio

summo hoc est Publio.

Optima est vita matre cum cara.




Nexus externi |



  • "Publius parvulus" in YouTube.

  • "Publius parvulus" apud "Sex nugae"


Popular posts from this blog

Dapidodigma demeter Subspecies | Notae | Tabula navigationisDapidodigmaAfrotropical Butterflies: Lycaenidae - Subtribe IolainaAmplifica

Constantinus Vanšenkin Nexus externi | Tabula navigationisБольшая российская энциклопедияAmplifica

Vas sanguineum Index Historia | Divisio | Constructio anatomica | Vasorum sanguineorum morbi (angiopathiae) | Notae | Nexus interniTabula navigationisAmplifica